De Massai Markt

De vorige dag was er nog onduidelijkheid of ik nou naar m'n stage zou gaan, omdat Isabel een vrije dag had en het wel gezellig zou zijn. Maar al snel werd het voor de rest duidelijk dat ik gewoon zou gaan, want ja dat is de reden waarom ik hier ben.
Ik werd rond zevenen een beetje wakker, met het normale gevoel dat ik op m'n klamboe lag, dat is namelijk omdat deze net iets te laag hangt. Maar na een tijdje kwam ik erachter dat deze van z'n touwtje was gevallen en dat ik er met m'n hoofd helemaal op lag.
Ik stond op en trof Denise meteen die me gelijk m'n formulieren gaf die je eigenlijk voor je stage moet inleveren. 'Maar ja beter laat dan nooit'.
Voordat ik ging keek ik nog even naar Isabel die heerlijk in haar bed lag, maarja ja moet voor die kinderen over hebben. Denise zette me af en meteen hoorde ik voor eerst al "mzunku" wat vreemdeling betekent wat me nu niet echt een zelfvertrouwen bonus gaf.
Daarna werd ik al niet besprongen door de kinderen als normaal, wat volges mij te maken heeft dat ik toch jonger ben dan de andere 'volunteers'.
Na een kleine 20 minuten gong ik Faraja zoeken want hij moest dat document voor mij tekenen. Ik vond hem eindelijk bij de buren waar hij op bezoek was, ik mocht er bij zitten en kreeg zelfs een kopje thee. Daar zat ik toen een halfuurtje luisterend baar alle verhalen in het Swahilie wat alsnog heel leuk was om te horen.
Daarna heb ik Faraja het document laten tekenen, net toen hij klaar was kwamen de andere 'volunteers' wat heel mooi was want na hun dagelijkse dril konden we meteen met de les beginnen. Ik deed samen maria de middle klas, wat om iedereen te herinneren de lastigste klas.
We begonnen met "math" en probeerde ze uit te leggen hoe je 21 keer 14 doet.
Wat aardig lukte maar ook het gevolg dat ik rond elf uur (pauze tijd) helemaal kapot was, net als Maria.
Na de pauze probeerde we ze nog wat te leren maar daar waren we allemaal te moe voor. Daarom hebben we de kleuren herhaald, wat ze gelukkig nog wisten.
Toen het eten klaar was heb ik voor het eerst handen gewassen, en daarna een 'chapatti' voor de lokale prijs gekocht, maar de vrouw die het verkocht keek me wel aan alsof ik gek was "de lokale prijs". Daarna haalde Denise me op en reden we naar huis.
Thuis lunchte we even en gingen we naar een Massai markt waar we bijna voordat we uitstapte al werden omringt door verkopers waardoor we de markt helemaal niet ophoefte en we wat leuke dingetjes hebben gekocht.
Daarna zijn we gaan eten bij een heel lekker restaurant, voor alweer bijna een goed maandloon.
En m'n een na laatste dag. En ik weet niet of ik wil blijven of niet, maar ik vind het eigenlijk wel goed ook al ben ik nu eindelijk gewend aan Tanzania. Heb ik toch heimwee.