The Middle klas, de markt, en een dallah dallah

Mijn vierde dag op het orphanage, zwaar zoals gewoonlijk maar ook weer heel erg leuk.
Vandaag heb ik ook een voor mij nieuwe volunteer ontmoet, Benjamin hij komt ook uit Denemarken. Na de normale routine van eerst schoonmaken van het pad, waar niemand eigenlijk van weet waarom het gebeurd. Werden de twee andere Zweedse volunteers een beetje boos omdat het schilderwerk wat ze vorige week gedaan hadden er nu alweer af lag.
Na dat akkevietje gingen we verder met het gebruikelijke, wat inhield weer in rijen gaan staan en allemaal gebeden opzeggen en het volkslied zingen.
Na dit alles begon de les.
Ik ging met Benjamin de middle klas les geven, Benjamin is er al anderhalve maand dus hadden ze wel respect voor hem. Samen hebben we wel goed werk verricht want aan het einde van de les konden al een paar sommen als elf maal dertien. Of zoals zei zeggen "kumi na Moja mara kumi na tatu".
In de pauze hadden we een veradering tussen de volunteers, ze hadden namelijk het hele leuke idee om een soort logeer partijtje te houden dan zouden we allemaal pizza halen enzo. Ik denk alleen niet dat ik er bij ga zijn (alle verwanten die dit lezen mogen hierover geen mening hebben als ik die wel hoor stop ik met foto's maken en krijgt niemand ze te zien).
Na de pauze ging Benjamin met nog een paar volunteers naar een school waar een paar oudere kinderen van ons een scholarschip hebben.
Dat betekende dus dat ik in mijn eentje de klas moest hebben waar meestal drie volunteers samen nog moeite mee hebben. De middle klas.
Ik probeerde ze eerste dieren te leren maar dan kwam niets nuttigs uit, verder de maanden en de dagen van de week.
Aan het einde van de les was ik helemaal gesloopt, dus toen ik het eten had opgeschept ben ik samen met de Zweedse volunteers weg gegaan.
Ik had met opa Jan afgesproken dat Denise me naar haar werk zou brengen, en daar zouden we elkaar treffen om nog even de stad in te gaan.
Daar zijn we gaan lopen en hebben nog even wat gegeten in een lekker tentje, daarna zijn we de markt op gegaan wat toch wel weer heftig was met alle vliegen. Toch vind ik het niet zo erg want alle mensen zijn zo aardig ze noemen je vriend en vragen hoe je heet gewoon voor de leuk.
Na de markt zijn we met de dallah dallah naar huis gegaan, wat een soort busje is waar je meestal heel krap zit maar dat maakt niet zo uit.
Daarna nog even terug lopen en 'taadaa' je schrijft een verhaal op internet via je IPod en ga je zo even douchen.