twee keer zwemmen en geen lantaarn

14 Februari 2014 | Tanzania, Ngateu

Mijn tweede dag op het orphanage, dit was zoals ik al had gehoopt een stuk beter. Ook al was ik s'ochtends nog al depressief kon ik door een briefje van "iemand" te lezen weer wat zelfvertrouwen op doen.
Opa Jan had besloten vandaag weer mee te gaan waardoor ik toch wel iets meer zelfvertrouwen had. Eenmaal daar werd ik al meteen begroet en rende de kinderen op me af, dit gaf een soort helden gevoel. Ik probeerde me door alle kinderen te waden doe me probeerde te knuffelen wat langzaam en moeilijk ging. Ook kwam ik erachter hoe ze me hebben gekozen te dopen, mijn naam daar is nu officieel "mjoekoe" wat kleinzoon betekent.
Vandaag was een beetje een speel dag en er zijn dan ook geen lessen, het is dan echt de bedoeling dat de kinderen dan lekker even spelen.
Dit was georganiseerd met de normale Afrikaanse precisie waardoor we eerst niet konden voetballen want we hadden geen bal, en toen we eenmaal een bal hadden ging deze na 5 minuten stuk.
Daarom besloten de andere volunteers en ik maar alvast met de kinderen naar de rivier te gaan waar ze hun, weekelijkse! Bad hebben.
Dit was heel Fijn want de kinderen wisten precies waar ze heen moesten en ik werd geleid door de steeds wisselende kinderen die mijn Han vast wilden houden.
Ik zelf ben niet gaan zwemmen op raad van opa Jan omdat het water er niet al te fris uit zag.
Rond half een gingen we terug naar het orphanage om de kinderen eten te geven. Maar toen we alle rijst in bakjes hadden gedaan en klaar waren om het uit te delen moesten de kinderen eerst naar een soort priester luisteren die op bezoek was en daarna kwamen er toeristen langs die even een weeshuis wouden bekijken.
Toen we het eten hadden opgeschept waren we klaar en gingen we naar de weg waar Denise ons zou ophalen. Tijdens het wachten viel het me op dat ik als een stuk meer aan Afrika gewond was.
Daarna Ben ik gaan sporten met Isabel in een chic resourt wat voor mijn gevoel heel tegenstrijdig was, maar ik merk nu ook dat ik echt verslaafd ben aan de luxe. En als het er is moet ik het ook maar gebruiken, zo lijk ik er nu tegen aan. Na het sporten kwamen we Isabel haar vrienden tegen, deze waren heel aardig maar praten natuurlijk alleen Engels maar hier merkte ik dat ik al bijna vloeiend Engels kan praten maar dat mijn woordenschat gewoon iets groter moet worden.
En het laatste waar ik maar aan blijf denken is dat het enige verschil met deze kinderen is dat ik, "geld" heb. Wat dan weer tot allemaal dingen leid.

15 Februari 2014 - 00:09

Barbara:

Wat fijn dat opa Jan met je mee ging. Kan me voorstellen dat al die indrukken overweldigend zijn. En dan het verschil met de luxe. Zo zit je opeens tussen twee werelden en zo te lezen ga je daar super goed mee om. Hoefde je geen injecties meer te geven aan koeien? Dat klonk wel heel bizar. Nou Mjoekoe klein ben je allang niet meer. Keep your head up!

15 Februari 2014 - 12:27

Oma Ina:

Lieve Witte,
Wat een tegenstelling tussen de twee werelden
60 kinderen die tegelijk moeten baden in water wat er niet al te schoon uitziet, geen bal hebben om mee te voetballen en dan lig jij even later te spartelen in een luxueus zwembad.
je hebt gelijk dat je ervan geniet. Maar je zou dat iedereen wel gunnen.

Wat leuk dat de kinderen je Mjoekoe noemen. Van Opa Jan hoorde ik dat hij Baboe wordt genoemd. Grootvader. Dat klinkt erg eerbiedwaardig.

Prettig dat je al meer aan de Afrikaans wereld begint te wennen.

Ik ben benieuwd of je volgende week weer les gaat geven en wat je de kinderen dan gaat leren.
veel liefs:

Een knuffel voor jou en voor Baboe!

Oma Ina
.